کارگاه آموزشی آشنایی با قانون مطبوعات
بسیج حقوقدانان استان خراسان جنوبی کارگاه آموزشی آشنایی با قانون مطبوعات را با حضور استاد محترم جناب آقای دادی القار برگزار نمود.
در این کارگاه آموزشی به مباحث ذیل پرداخته شد :
آشنایی با قانون مطبوعات مصوب 1364 و اصلاحات بعدی
به موجب اصل ٢٤ قانون اساسی، نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند، مگر آنکه مخلّ به مبانی اسلام یا حقوق عمومی باشند.
اصل مذکور تعیین موارد اخلال را به مجلس شورای اسلامی سپرده است. در همین راستا در سال 1364 مجلس شورای اسلامی قانون مطبوعات را تصویب کرد. این قانون در سالهای 1365، 69، 77، 79 و 88 اصلاح شد که در این میان اصلاحات سال 79 و 88 از اهمیت بیشتری برخوردار میباشد همچنین درباره برخی از مواد آن در سالهای 1367 و 1379 از مجلس شورای اسلامی استفسار شده است.
از طرف دیگر ماده 47 قانون مطبوعات، تفصیل برخی از امور را به هیأت وزیران واگذار شده است. هیأت وزیران ابتدا در سال 1365 و سپس در سال 1381 و در نهایت در سال 1395، آییننامه اجرائی آن را تصویب کرده که البته با تصویب آییننامه مصوب 1395، دو آییننامه پیشین به کلی منسوخ و در نتیجه در حال حاضر آییننامه اجرائی مصوب 20/4/95 معتبر است که تا تاریخ نگارش این مقاله هنوز اصلاحیهای ندارد.
در ماده 1 اصلاحی قانون مطبوعات از سه قسم رسانه نامبرده شده است:
1-نشریه چاپی (مطبوعه): هر نشریهای که به طور منظم با نام ثابت و تاریخ و شماره ردیف در زمینههای گوناگون خبر، نقد و ... را منتشر میکند
2-نشریه الکترونیکی: هر نشریهای که به طور مستمر در محیط رقمی (دیجیتال)، انواع خبر، تحلیل، مصاحبه و گزارش را در قالب نوشتار، صدا و تصویر منتشر میکند.
3-خبرگزاری: مؤسسهای است خبری که در زمینه جمعآوری، پردازش و انتشار خبر، تحلیل، مصاحبه و گزارش در قالب نوشتار، صدا و تصویر در محیط رقمی (دیجیتال) و یا غیر آن فعالیت میکند.
هر یک از این رسانهها، هر گاه با پروانه هیأت نظارت بر مطبوعات منتشر گردد، مشمول قانون مطبوعات میباشد و چنانچه نشریهای بدون مجوز هیأت مذکور منتشر شود، مشمول مقررات عمومی است.
بدین ترتیب گرچه نام این قانون محدود به «مطبوعات» شده ولی هر نشریهای (چاپی، الکترونیک آنلاین یا آفلاین یا خبرگزاری) که در هر زمینهای (اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، کشاورزی، فرهنگی، دینی، علمی، فنی، نظامی، هنری، ورزشی و ... ) و در هر قالبی (نوشته، صدا و تصویر) به صورت منظم و با نام ثابت و مجوز هیأت نظارت بر مطبوعات، انواع خبر، تحلیل، مصاحبه و گزارش منتشر کند، مشمول قانون مطبوعات است.
به طور معمول اصول و مقررات حاکم بر فعالیتهای مطبوعاتی را به دو بخش «تأسیس و اداره مطبوعات» و «محتوای مطبوعات» تقسیم و جداگانه بررسی میکنند که در این کلاس نیز از همین تقسیمبندی تبعیت لیکن به علت ضیق وقت صرفاً به مقررات مربوط به محتوای مطبوعات پرداخت شد.
نشریه الکترونیکی: هر نشریهای که به طور مستمر در محیط رقمی (دیجیتال)، انواع خبر، تحلیل، مصاحبه و گزارش را در قالب نوشتار، صدا و تصویر منتشر میکند.
خبرگزاری: مؤسسهای است خبری که در زمینه جمعآوری، پردازش و انتشار خبر، تحلیل، مصاحبه و گزارش در قالب نوشتار، صدا و تصویر در محیط رقمی (دیجیتال) و یا غیر آن فعالیت میکند.
هر یک از این رسانهها، هر گاه با پروانه هیأت نظارت بر مطبوعات منتشر گردد، مشمول قانون مطبوعات میباشد و چنانچه نشریهای بدون مجوز هیأت مذکور منتشر شود، مشمول مقررات عمومی است.
بدین ترتیب گرچه نام این قانون محدود به «مطبوعات» شده ولی هر نشریهای (چاپی، الکترونیک آنلاین یا آفلاین یا خبرگزاری) که در هر زمینهای (اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، کشاورزی، فرهنگی، دینی، علمی، فنی، نظامی، هنری، ورزشی و ... ) و در هر قالبی (نوشته، صدا و تصویر) به صورت منظم و با نام ثابت و مجوز هیأت نظارت بر مطبوعات، انواع خبر، تحلیل، مصاحبه و گزارش منتشر کند، مشمول قانون مطبوعات است.
به طور معمول اصول و مقررات حاکم بر فعالیتهای مطبوعاتی را به دو بخش «تأسیس و اداره مطبوعات» و «محتوای مطبوعات» تقسیم و جداگانه بررسی میکنند که در این کلاس نیز از همین تقسیمبندی تبعیت لیکن به علت ضیق وقت صرفاً به مقررات مربوط به محتوای مطبوعات پرداخت شد.
از آنجا که ماده 35 قانون مطبوعات، برای عدم اجرای همه مفاد قانون مطبوعات، ضمانت اجرای کیفری مقرر کرده و نقض هر یک از مواد و تبصرههای این قانون را جرم دانسته است، جرایم و مجازاتهای نقض مقررات محتوای مطبوعات آورده و در انتهاء «آیین دادرسی مطبوعاتی» به صورت خلاصه تشریح گردید.
افزودن دیدگاه جدید